Of dien je er toch ook een analytische houding op na te houden?

Ik kom daarop omdat we net een zeer geslaagde lezing over intuïtief gebruik van social media hebben gehad door  Marijke Vaes – Schroën, manager van Buitencentrum De Pelen.

Niet door enige kennis gehinderd werd Marijke een aantal jaar geleden – vanwege bezuinigingen van de overheid op onze Nationale Parken – gedwongen om een strategie te ontwerpen om anderszins gelden binnen te krijgen.

Met haar grote passie voor de natuur en een creatieve aanleg, ging ze ertoe over om de ‘dagelijkse natuur’ zo frivool mogelijk van tekst voorzien in beeld te brengen. Dat spreekt mensen erg aan omdat het zeer authentiek over komt en het enthousiasme dan vanzelf overslaat op de lezer. Dat resulteert dan in een trouwe kring van bezoekers op je kanalen, waarbij dan wel inhoudelijk een constante moet worden aangehouden. Dus geen privé kiekjes tussen de inmiddels verrassende close-ups van kleine beestjes en idyllische vergezichten. Althans, zo weinig mogelijk met name op Twitter en de zakelijke accounts van Staatsbosbeheer. Neem maar een kijkje op @MarijkeVaes en @NPDeGrootePeel.

Publicaties via social media zijn voor de hand liggend, want zeker in de beginfase leek het allemaal erg vrij met een groot bereik en bovendien gratis. Inmiddels weten we allemaal wel dat we met onze eigen data betalen en dat de diverse netwerken deze data slim gebruiken. Door algoritmes in te zetten, kunnen ze momenteel dan ook veel beter sturen wie, wat, waar en wanneer te zien krijgt. Met het eindresultaat dat ze A: een machtspositie hebben opgebouwd en B: deze data commercieel in kunnen zetten.

Het resultaat is ook dat vrij publiceren een soort van illusie is geworden en er steeds vaker oproepen verschijnen in de diverse tijdlijnen om te betalen voor een groter bereik.

Nu kan het verkeren dat deze strategie sommige mensen steeds meer tegen de borst stuit en ze op zijn minst een ambivalente houding ontwikkelen tegen het gebruik van social media. Zowel op het gebied van privacy als op het gebied van het voortdurend in ‘promotie-stand’ staan van onze selfie-cultuur.

Laat een van deze mensen een bestuurslid van SMC0495 zijn met steeds vaker een gevoel van twijfel omtrent de vrijheid van gebruik. Dat gaat uiteindelijk dan zo wringen dat het een verstandige keus wordt om afscheid te nemen.

Ine Feijen heeft tijdens onze laatste lezing dan ook haar taken neergelegd als bestuurslid en wij willen haar ook op deze plaats van harte danken voor de zeer persoonlijke inzet van de afgelopen jaren!